Vijf jaar geleden belandde Marlies de Louw (34) uit het Brabantse Ommel in de groene jungle van Talamanca, Costa Rica. Wat begon met het opvangen van één verweesd katje, groeide uit tot het eerste dierenasiel in de regio. Inmiddels heeft Marlies al bijna 1.100 katten en 25 honden geholpen aan een beter leven.

Marlies reisde jarenlang de wereld rond – van Colombia tot de Verenigde Staten en Nieuw-Zeeland – maar bleef in Costa Rica hangen toen de coronapandemie uitbrak. “Ik kon terug naar Nederland, maar koos ervoor om hier te blijven,” vertelt ze. Toen ze via sociale media een eerste katje opving, ging het snel: binnen korte tijd zaten er twintig katten in haar huis. Inmiddels woont ze op een boerderij in de bergen, op zes hectare grond, speciaal ingericht voor de opvang.

Alle dieren worden ontwormd, gevaccineerd, gesteriliseerd en getest op ziektes. Nieuwe katten verblijven eerst twee weken in quarantaine. Voor operaties moet Marlies soms uren rijden, maar eerste hulp verleent ze zelf. “Ik heb geleerd om katten een infuus te geven als ze uitgedroogd zijn en wonden te verzorgen,” vertelt ze trots. Haar kennis haalde ze bij haar zus en beste vriendin – beiden dierenarts – én van het internet.

Het asiel draait volledig op donaties en de inkomsten uit haar tweedehandswinkeltje. Marlies werkt daarnaast enkele uren per dag als freelance klantenservicemedewerker om voer, medicatie en andere benodigdheden te kunnen betalen. Hoewel er officieel plek is voor tachtig katten, vangt ze er momenteel honderd op. “Kittens jonger dan twee maanden zonder moeder neem ik altijd aan. Volwassen zwerfkatten laat ik na sterilisatie vaak weer vrij.”

Inmiddels wonen haar voormalige asielkatten over de hele wereld: van Canada en Argentinië tot Duitsland en Indonesië. Een adoptie kost 20 euro, maar kandidaten moeten wel een stabiele thuissituatie hebben én een plan B voor de toekomst van de kat. “Als iemand een kat wil tegen ratten, geef ik ze liever een schuwe kat die niet in huis wil leven.”

Voorheen werkte Marlies bij grote evenementen van Heineken, zoals de Formule 1 en Champions League. “Dat heb ik omgeruild voor de katten,” zegt ze lachend. “Hier heb ik rust, ruimte en vriendelijke mensen gevonden. Soms heb ik het gevoel dat het leven mij hiernaartoe heeft geleid.”

Door Minoes

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *