Wat een gewone zaterdagmiddag op recreatiepark Schatzenburg had moeten zijn, veranderde voor een inwoner van Dronryp in een onverwachte zoektocht met een hartverwarmende afloop. Een uitgehongerde zwart-witte poes, vriendelijk maar verwaarloosd, trok zijn aandacht. Wat begon als een spontane ontmoeting, eindigde in een emotionele hereniging na twee jaar vermissing.
Een mysterieuze vondst
Tijdens een wandeling door het recreatiepark tussen Dronryp en Menaam ontdekte de man de poes. Het dier zat onder de teken en leek al enige tijd op zichzelf aangewezen. Hoewel hij een foto nam, verdween de poes de volgende dag. De gedachte aan het dier liet hem niet los en samen met zijn dochter Carmen keerde hij op dinsdag terug naar het park.
Een sprankje hoop
Ditmaal troffen ze de poes weer aan. Het dier at gulzig de meegebrachte brokjes en leek opgelucht om verzorgd te worden. Carmen besloot de dierenambulance Waadhoeke in te schakelen om de poes te laten scannen op een chip. In eerste instantie leken de gegevens weinig bruikbare informatie op te leveren, tot onderaan de registratie een naam en telefoonnummer opdoken: die van haar baasje.
Een onverwacht telefoontje
De poes, Daisy genaamd, bleek al twee jaar vermist te zijn uit Sneek. Haar baasje, die na talloze oproepen op Facebook de hoop had opgegeven, reageerde geëmotioneerd aan de telefoon: “Leeft ze echt nog?” Hoe Daisy in Schatzenburg terechtkwam, blijft een mysterie. Een voorbijgangster in een scootmobiel vertelde dat ze het dier de afgelopen twee maanden had gevoerd, maar hoe lang Daisy al onderweg was, weet niemand.
Thuis na een lange reis
Nog diezelfde avond brachten Aise en Carmen Daisy terug naar Sneek. Daar volgde een ontroerende hereniging: haar baasje sloot haar geliefde huisdier eindelijk weer in de armen. Kort daarna ontvingen Aise en Carmen een filmpje waarin Daisy ontspannen lag te spelen, alsof ze nooit was weggeweest.